Dostępne podania i informacje na temat wsi Abramów, które zachowały się do dnia dzisiejszego sięgają drugiej połowy XIX w. W okresie tym miejscowość liczyła 60 osad włościańskich i była własnością prywatną folwarku Wielkie.

Z wsią Wielkie związane są podania sięgające czasów panowania króla Kazimierza Wielkiego. Prawdopodobnie wieś ta stanowiła majątek samego władcy, od którego wzięła nazwę. Często można usłyszeć o podziemnych przejściach wiodących do ulubionego miasta króla, Kazimierza Dolnego, których jakoby początek znajduje się właśnie w miejscowości Wielkie.

 

Na mocy ukazu cara rosyjskiego Aleksandra II w 1864 r. zorganizowano gminę w Wielkim. Z rozparcelowanego majątku Wielkie utworzono folwarki w Izabelmoncie, Mracinowie, Wielkolesie oraz Glinniku. Abramów należał wówczas do folwarku w Marcinowie i był jedną z 18 wsi tworzących gminę. W tym okresie ugruntowała się nazwa wsi, biorąc nazwę od właściciela wsi "Jabramowskiego", w brzmieniu ludowym nazwa ta w użyciu pozostaje do dnia dzisiejszego.

 

Rozwój gminy zahamowały działania wojenne z okresu I wojny światowej. Doszło wtedy do zaciętej bitwy, w czasie której Abramów został doszczętnie zniszczony. Ucierpiały również pozostałe miejscowości. Ludność żyła w wielkiej nędzy często mieszkając w "ziemiankach".

W 1934 r. po pożarze jakiemu uległ budynek gminny w Wielkim, siedzibę przeniesiono do Abramowa, do 1937 r. Urząd Gminy mieścił się w prywatnym budynku. Tegoż roku został przeniesiony do nowego budynku. Od roku 1945 r. Abramów stał się gminą. W czasie pożaru spłonęły wszystkie dokumenty dotyczące historii gminy. Dlatego tak kusa jest wiedza o dawnych latach gminy Abramów.

W okresie dwudziestolecia następuje powolna odbudowa zniszczonej miejscowości. W 1925 r. wybudowano kościół parafialny. Pierwszym proboszczem był ks. Piotr Stokrocki, który wniósł ożywienie w działalności mieszkańców. Był on inicjatorem założenia Stowarzyszenia Młodzieży Polskiej w Abramowie, Koła Młodzieży Wiejskiej "Wici" w Wielkolesie i Michałówce. Prenumerował dla chłopów prasę: "Gazetę Świąteczną", "Posiew".

 

W okresie okupacji hitlerowskiej gmina nie poniosła większych strat materialnych, podobnych do okresu poprzedniej wojny. Jak na terenie całego kraju największe straty odnoszą się do ludności. Na terenie gminy tworzyły się organizacje podziemne.

Okres powojenny to intensywna odbudowa gminy. Wzniesiono wiele budynków mieszkalnych, gospodarczych a także użyteczności publicznej: Ośrodek Zdrowia, 4 szkoły podstawowe z mieszkaniami dla nauczycieli, Bank Spółdzielczy, Gminną Spółdzielnię "Samopomoc Chłopska", skupy mleka, strażnice OSP. Wybudowano również wiele odcinków dróg.

 

W latach dziewięćdziesiątych oddano do użytku nową siedzibę UG (1992) w którym dodatkowo mieszczą się Biblioteka, Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej, Urząd Stanu Cywilnego, Apteka, Urząd Pocztowy, Lecznica dla zwierząt, nowy kościół (1994). W latach 1990 - 2001 na całym terenie gminy wybudowano wodociągi, przeprowadzono telefonizację, zmodernizowano drogi powiatowe i gruntowe gminne o nawierzchni żwirowej, zrobiono zadaszenia przystankowe, rozbudowano budynek szkoły podstawowej w Wielkiem, ułożono chodniki, wybudowano nowy budynek Gimnazjum o raz rozpoczęto budowę gminnej oczyszczalni ścieków i kanalizacji.

Od początku istnienia Gminy Wielkie, później Abramów, przynależność terytorialna była niezmienna. Bowiem bez względu na reformy terytorialne jednostka samorządowa wchodziła w skład województwa lubelskiego, powiat lubartowski.